[ 'พวกเราโคจรมาพบกันเพราะโคโตะ แล้วเราก็จากกันเพราะโคโตะ' ]
♛
'สายตาทิ่มแทงที่ไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งก็ยังหนาวสั่นไปทั้งตัว'
'ดวงตาไร้แววเสมือนหุ่นยนต์ไร้ชีวิต'
'แม้บรรยากาศที่แผ่ออกมาจะเย็นชืดไม่น่าเข้าใกล้ แต่ดวงหน้าก็ยังคงประดับรอยยิ้มเป็นมิตรไว้เสมอ'
นี่แหละคือ มาซากิ ฟูยู
♛
✡ M a s a k i . F u y u ✡
♞
มาซากิ ฟูยูคือทายาทตละกูลใหญ่ เขามีคนคอยล้อมหน้าล้อมหลังตลอดเวลา ทว่ากลับไม่มีความสุข เปียโนที่คุณแม่พร่ำบอกว่าผู้สืบทอดทุกคนจะต้องขัดเกลาฝึกฝนฝีมือจนเก่งกาจเหนือชั้นกว่าคนอื่นๆ ไม่สามารถดึงความสามารถเข้าขั้นน่าสะพรึงของเขาออกมาได้ กระทั่งดวงตาวาดผ่านเหล่าคนหนุ่มสาวที่ออกมาดีดตวัดเกี่ยวนิ้วให้กำเนิดเสียงเพลงส่งมอบความรู้สึกแก่ผู้ฟังอยู่ข้างถนน เด็กชายผละตัวจากมารดาแล้ววิ่งแหวกฝูงชนหลังยืนนิ่งมองคนพวกนั้นบรรเลงจบ
"เครื่องดนตรีนี้มีชื่อว่าอะไรเหรอครับ!"
"อ่ะ? เอ่อ.. โคโตะ-- โคโตะครับสาวน้อย สนใจลองมาเล่นด้วยกันหน่อยไหมเอ่ย?"
อา โคโตะนี่เอง ในที่สุดก็หาเจอ.. แสงสว่างของผม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น